"خواب اوباما" باعث شکست در افغانستان می شود

الکس تیر ، مقام مسئول رسوایی رسوایی USAID در افغانستان ، ارتقا می یابد. این اخبار خیره کننده از واشنگتن است ، آقای تیری در حال حاضر دستیار مدیر دفتر امور افغانستان و پاکستان در آژانس توسعه بین المللی ایالات متحده است. شغل جدید او به عنوان معاون دستیار مدیر مسئول دفتر USAID در زمینه سیاست ، برنامه ریزی و یادگیری خواهد بود.
فهرست ظاهراً بی پایان گزارشات حسابرسی که نشان داد برنامه های USAID در افغانستان بی تاثیر است و میلیاردها دلار از منابع مالیات دهندگان را هدر می دهد ، هیچ تاثیری بر راجیو شاه ، مدیر USAID نداشته است. آقای شاه نه تنها از تحمیل مسئولیت به هیچ یک از مقامات مقصر خودداری کرده است ، بلکه به ترویج آنها نیز ادامه می دهد. Alex Thier آخرین نمونه است.
راجیو چاندراسکران ، روزنامه نگار ، به طور گسترده به بررسی شکست USAID در افغانستان پرداخت. او یک مثال برای PBS ’Newswatch آورد. در سال 2010 ، USAID تلاش کرد 4 میلیارد دلار در افغانستان هزینه کند. آقای چاندراسکران هزینه های انجام شده را به USAID تشبیه کرد ، "بمباران فرش کشور با پول". این تزریق عظیم پول اقتصاد محلی را مخدوش کرد ، وابستگی به کمک های خارجی را تقویت کرد و پروژه های عمرانی عظیمی را آغاز کرد که افغان ها منابع لازم برای حفظ آنها را نداشتند. وجوه مالیات دهندگان ایالات متحده به سادگی هدر داده نشد ، بلکه به تضعیف اقتصاد کمک کرد ، اوضاع را بدتر کرد و به دشمن کمک کرد.
این مورد توسط کابل پرس تأیید شد ، که سالها گزارش پروژه های راهسازی USAID را می دهد ، که صدها کیلومتر جاده آسفالته ارزان ایجاد کرده است و در حال حاضر خراب شده است زیرا دولت افغانستان نه زیرساخت و نه بودجه لازم را برای نگهداری چنین جاده ای ندارد. سیستم. احداث این جاده ها ارزان است اما برای رویش دوره ای پرهزینه است ، کاری که هر چهار تا پنج سال ضروری است.
آقای Thier هیچ قدردانی از سختی هایی که اکثر آمریکایی ها برای پرداخت مالیات بر درآمد خود متحمل می شوند ، نکرده است. وی نتوانسته بر هزینه وجوه مالیات دهندگان به شیوه ای کارآمد و مقرون به صرفه نظارت کند. به نظر می رسید این ایده این است که هرچه پول بیشتری خرج شود ، صرف نظر از اینکه آیا اکثر پروژه ها در نهایت شکست خورده اند ، موفقیت آمیزتر بوده است. این استراتژی عجیب و غریب در واقعیت هیچ پایه ای ندارد. همچنین نادانی فاحش جامعه افغانستان را آشکار می کند.
آمريكا كه با كمك آقاي تير كمك مي كند ، قرار است در جنگ خود با طالبان باخت. هزینه دراز مدت برای مردم آمریکا برای این ماجراجویی ممکن است در نهایت 1 تریلیون دلار باشد. مجموع تلفات ایالات متحده ، از جمله زخمی ها و معلولان با شرایط پزشکی طولانی مدت ، در حال حاضر از 200،000.00 فراتر رفته است. جنگ عراق و افغانستان ارتش آمریکا را به هم ریخته است. مورخان احتمالاً به این نتیجه می رسند که این ضررها غیر ضروری بوده است.
جنگها باید با عزت ، صداقت و خلاقیت و با تنظیم سریع شرایط متغیر انجام شوند. این امر مستلزم صداقت وحشیانه ، پاسخگویی سریع به منظور حذف مقامات و ژنرال های متوسط ​​یا غیرعادی ، و تعهد 100٪ برای پیروزی است (و نه تعهد 100٪ برای خوش جلوه دادن مقامات دولت). هیچ کدام از این موارد هرگز در تلاش های جنگی ایالات متحده مشهود نبوده است. این مقاله Alex Thier را مشخص می کند ، اما لیست دیگر Alex Thiers طولانی است. این یک شکست رهبری جمعی بود.
تاریخ ممکن است باراک اوباما را به عنوان "رئیس جمهور خفته" معرفی کند. با تعجب از هالیوود و موتاون ، احاطه شده توسط کورتوان هایی که برای او ستایش می کردند ، و با وسواس یک برنامه پزشکی ضعیف که از جزء مهم "گزینه عمومی" محروم شده بود ، خوابید. در زمان خواب اوباما ، منصوبان سیاسی نامحسوس میراث او را از بین بردند. ژنرال های درجه دو ، دیپلمات ها و مقامات اطلاعاتی دشمنان واقعی و خیالی را زیر پا گذاشتند ، میلیاردها پول تلف شد و دو جنگ باخت. ایران و القاعده قوی تر ظاهر شدند ، در حالی که اقتصاد ایالات متحده متزلزل شد. در داخل کشور ، یک دادستان کل درجه سه در حاشیه نشست در حالی که عناصر بی وجدان در داخل دولت ، که از نظارت دولت رها شده بودند ، بارها حاکمیت قانون و آزادی های اساسی مدنی را نادیده گرفتند.
رسوایی در حال ظهور در ماساچوست با مشارکت مقامات وزارت کشاورزی ایالات متحده (پیگرد قانونی ادعاهای دروغین ، 12CV30121-MAP (D.Mass.)) ، تهدید می کند که تازه ترین رسوایی دولت اوباما خواهد بود. شبکه فساد عمومی آن ممکن است به دفتر وزیر کشاورزی توماس ویلساک برسد.
ممکن است روزی باراک اوباما از خواب اوباما بیرون بیاید ، اما برای افغانستان که اسب خود را به واگن اشتباهی کوبیده است دیر شده است. در مورد آقای Thier ، زندگی برای کسانی که دارای روابط سیاسی هستند خوب است. شکست ها ، حتی آنهایی که به شکست در جنگ کمک می کنند ، توسط دولتی که فاقد افتخار است قابل توجیه است.